CHAUFFEURKE'S BIJDRAGEN  

VUURWERK VOOR DE RONDE 2006 (uit weekkrant de Beiaard )

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Al weken draaide alles rond de Ronde van Vlaanderen.
Op 2 april zou ze in onze contreien komen, en was het de moment om onze kandidatuur aan te moedigen.
De Lierdenaars zouden afspreken onderaan de Parikberg .
Om een kandidatuur te staven, moet ge in de eerste plaats opvallen, en dat was zeker het geval.
Rond de middag ging ik naar café Marino, die voor éénmaal terug geopend was.
Er stond een tent, en een paar mannen waren druk bezig met een spandoek naar omhoog te hangen.
Al vlug herkende ik Ludwig D’Hose, en dat is de persoon waar ge u moet rond houden als ge iets wil beleven.

- Awel Ludwig, komt het in orde?
- Ja ja chauffeurke, ’t is gelijk of het al in orde is, nog juist nen draad of twee aan het spandoek knopen, en daarna het spandoek over de straat spannen aan twee elektriekpalen. Maar dat is een werk van niks mandal, en als D’hose dat zegt dan komt het in orde.

Hij was daar knopen aan het leggen, dat die ander mannen hun moesten wegtrekken, of ze lagen zelf in een knoop.
Hij vloog daar ladder op en ladder af, en binnen de kortste keren hing het doek met foto van Emiel Faignaert over ’t straat.
Maar toen de laatste knoop werd gelegd om het doek op te spannen, breekt daar toch wel een elektriekdraad af zekerst.
Normaal gezien, ziet ge dat juist in films.
De draden vlogen naar beneden, en wapperden in de wind tegen elkaar.
De vlammen en gensters vlogen in het rond, terwijl iedereen de benen nam.
Juist onze Ludwig bleef kalm roepen op zijn ladder “No paniek”.
Amai zeg, als dat geen publiciteit was.
Lierde had niet alleen voor een spandoek gezorgd, maar ook nog eens voor vuurwerk op klaarlichte dag.
Binnen de kortste keren vlogen er daar een paar deuren open, en kwamen de bewoners op straat.
Ze zaten zonder elektriek, en dus was het gedaan met naar de Ronde van Vlaanderen te kijken op tv.
Maar het was ook gedaan met koken voor sommigen, en in de frigo om het bier koel te houden tijdens de Ronde was het licht ook uitgevallen.
D’hose kroop van zijn ladder, met ne gekrulde kop haar, maar dat zou naar het schijnt niet van dienen elektriek geweest zijn .
De draden bleven ondertussen verder tegen elkaar waaien, en de gensters bleven voor vuurwerk zorgen.
Toen ik de draden goed bekeek, denk ik dat die daar al hingen van 1830.
Maar ’t wil natuurlijk altijd lukken dat het voorval zich voltrekt op een dag als deze van de Ronde waar niets mag misgaan hé.
Er werd naar Electrabel gebeld, en binnen de kortste keren stonden ze daar met een hoogtewerker.
De elektriciteit werd hersteld, en het spandoek werd terug vastgeknoopt.
Ondertussen kwam het volk stilletjes aangelopen, en een delegatie met gele borden en T shirts nam plaats langs de baan.
Niemand minder dan Krista, de dochter van Emiel Faingnaert nam plaats als zwarte piet tussen de Lierdse delegatie, met een bord waar de naam van haar vader op stond.
Iets verder stond dan weer iemand met het jaartal 1947 om het jaar van zijn overwinning te herdenken, en nog iets verder het jaartal 2007, waar we hopen het dorp van de Ronde te mogen zijn.
Maar wat opviel, was dat de dochter van Emiel Faingnaert in zwarte piet was verkleed.
Mij hadden ze altijd verteld, dat als ge een zwarte piet ziet, dat dan ook de Sint in het gebuurte is.
Awel potverdekke, een paar minuten later komt hij daar toch wel op een wit paard afgereden zekerst!
Ja, nu zouden we wel opvallen!
Normaal gezien gaat ge in april verkleed als paasklok langs de weg staan, maar omdat het ook juist één jaar geleden was dat de paus overleden was, waren die klokken uitverkocht hé.
Ondertussen was het gemeentebestuur, met onze burgemeester als grote wielerfan komen plaats vatten aan café Marino, en werd er uitgekeken naar de komst van de renners.
Motoren en officiële wagens wisselden elkaar af.
De wedstrijdwagen reed voorbij, gevolgd door de welgekende Rodania wagen, die al jaren het zelfde deuntje speelt.
In de lucht vier helikopters, en aan de laagst hangende konden we zien waar de renners zich bevonden.
En plots waren ze daar, Tom Boonen op kop met in zijn wiel Hoste.
Ne mens moet nog rap zijn om ze te zien, want hoewel er 50km op de baan geschilderd staat, trekken die mannen hun dat niet aan zenne.
Ongeveer 1 minuut later volgde een klein groepje met Van Peteghem.
In volle vaart ging het richting muur en bosberg, om de strijd in een duel te bevechten met een sprint.
Wat velen dachten is ook uitgekomen, Boonen reed met de armen in de lucht over de meet.
De ronde van Vlaanderen zat er weer op, en het was nu wachten tot volgend jaar.
Een jaar, waar de Lierdenaar hoopt het dorp van de Ronde te mogen zijn.
Ik denk dat we ons best gedaan hebben om het rondedorp 2007 te mogen zijn.
Temeer dat het dan juist 60 jaar geleden zou zijn dat onze Emiel Faingnaert de overwinning behaalde, en dat kan men maar éénmaal vieren.
Het zou een teleurstelling zijn, mocht het niet zo zijn.
Maar dan ken ik wel iemand die het rondedorp 2007 eens zonder elektriek zou kunnen zetten.

Groetjes chauffeurke